Każdy wie, że należy dbać o swoje dobre
imię. Wie o tym również Jasio, który jakość imienia wycenia w
następujący sposób: każda litera a
daje jeden punkt, każda
litera b
dwa punkty, c
trzy punkty i tak dalej
aż do z
, które daje aż dwadzieścia sześć punktów. Punkty za
wszystkie litery należy zsumować. Im większa suma wartości liter, tym
lepsze imię. A przynajmniej tak jest dla Jasia. W tym zadaniu używamy
jedynie alfabetu angielskiego.
Jasio chce popracować nad swoim imieniem i wymienić w nim co najwyżej jedną literę na inną, w taki sposób, żeby zmaksymalizować wartość jego imienia. Ponieważ imiona warte dużo punktów są cool, zapewne koledzy Jasia również będą chcieli wymienić swoje imiona na nowe, lepsze. Pomóż mu więc i napisz program, który wczyta imię, wyznaczy jakie najlepsze imię można uzyskać zamieniając co najwyżej jedną literę na inną i wypisze wynik na standardowe wyjście.
Wejście
W pierwszym (jedynym) wierszu wejścia znajduje się niepusty ciąg małych liter alfabetu angielskiego – imię.
Wyjście
W pierwszym (jedynym) wierszu wyjścia powinien się znaleźć niepusty ciąg małych liter alfabetu angielskiego – najlepsze możliwe imię po poprawkach.
Jeżeli istnieje wiele możliwych poprawnych odpowiedzi, Twój program może wypisać dowolną z nich.
Ograniczenia
Długość imienia nie przekracza 1 000 000 znaków.
Przykład
Wejście | Wyjście | |
|
|
Wejście | Wyjście | Wyjaśnienie |
|
|
Odpowiedź |
Wejście | Wyjście | Wyjaśnienie |
|
|
Imię |
Liczbę naturalną nazywamy dobrą, jeżeli spełnia ona następujące trzy warunki jednocześnie:
- ma N cyfr w systemie dziesiętnym,
- nie ma zer wiodących,
- zawiera co najmniej jedną cyfrę 1.
Napisz program, który: wczyta liczbę naturalną N, wyznaczy ile jest liczb dobrych i wypisze wynik na standardowe wyjście.
Wejście
W pierwszym (jedynym) wierszu wejścia znajduje się jedna liczba naturalna N.
Wyjście
W pierwszym (jedynym) wierszu wyjścia powinna się znaleźć liczba liczb dobrych.
Ograniczenia
1 ≤ N ≤ 18.
Przykład
Wejście | Wyjście | Wyjaśnienie |
|
|
Liczby dobre w tym przypadku to: 10, 11, 12, …, 19, 21, 31, 41, …, 91. |
Na niektórych polach prostokątnej planszy znajdują się roboty. Każdy robot ma umieszczone cztery kamery pozwalające mu zobaczyć każdego innego robota (o ile takie są) w jednym z czterech podstawowych kierunków (góra, dół, lewo, prawo), w tym samym wierszu lub tej samej kolumnie, w której ów robot się znajduje.
Napisz program, który: wczyta pozycje robotów, wyznaczy liczbę par robotów, które widzą się nawzajem i wypisze wynik na standardowe wyjście.
Wejście
W pierwszym wierszu wejścia znajduje się jedna liczba naturalna N, określająca liczbę robotów. W kolejnych N wierszach znajdują się pary liczb xi oraz yi, oddzielone pojedynczym odstępem. Są to współrzędne pola, na którym znajduje się i-ty robot, odpowiednio numer wiersza oraz numer kolumny.
Wiersze i kolumny numerowane są kolejnymi liczbami naturalnymi.
Gwarantowane jest, że pozycje wszysktich robotów są parami różne.
Wyjście
W pierwszym (jedynym) wierszu wyjścia powinna się znaleźć jedna liczba całkowita – liczba (nieuporządkowanych) par robotów, które się widzą nawzajem.
Ograniczenia
1 ≤ N ≤ 500 000, 1 ≤ xi, yi ≤ 109.
Przykład
Wejście | Wyjście | Wyjaśnienie |
|
|
Sytuację z tego testu przykładowego obrazuje rysunek w treści powyżej. |